Wasze zdanie tu:

• Ślady obecności człowieka na ziemiach Płw. Iberyjskiego sięgają około 900 tyś. lat p.n.e. Tereny te były zasiedlane przez Iberów i Celtów, później zakładali tam swoje osady Fenicjanie oraz Grecy, a następnie Kartagińczycy i w końcu Rzymianie. Z kolei VIII wiek naszej ery to atak Imperium Osmańskiego, którego panowanie trwało 90 lat. Wynikiem było pozostawienie wielu śladów w kulturze Półwyspu Iberyjskiego, a zwłaszcza budowli sakralnych i typowo muzułmańskich miast, jak Murcja. Od roku 800 pod wpływem interwencji Franków istniała Marchia Hiszpańska. W 1479 unia Kastylii i Aragonii stworzyła podstawy pod zjednoczenie Hiszpanii. Znaczące dla kraju były odkrycia kolonialne zapoczątkowane przez Kolumba. Do końca XVI w. Hiszpania była pierwszą potęgą polityczną, morską i militarną. Wiek XVIII to powrót absolutyzmu pod rządami Burbonów. Wiek XX z kolei cechuje wojna domowa oraz dyktatorskie rządy generała Franco od 1939 do 1975 roku. Franco wyprowadzał kraj z izolacji międzynarodowej, zapoczątkowano liberalizację i modernizację gospodarki. Po śmierci dyktatora tron objął Jan Karol I z dyn. Burbonów i obecny system rządów. Hiszpania przystąpiła do NATO w roku 1982, a po kilku latach w 1986 do EWG i 1993 do UE. Hiszpanie umieją się bawić. Do późnych godzin wieczornych ulicami spacerują amatorzy dobrych trunków, jedzenia i muzyki. Będąc turystą nie musisz się martwić, gdzie pójść na kolację, bo ilość restauracji, barów, kawiarenek jest ogromna. Zaprowadzą nas do nich piękne zapachy i dźwięki flamenco czy pasodoble. Mieszkańcy nadzwyczajnego kraju, jakim jest Hiszpania mają mało cech wspólnych oprócz wrodzonej towarzyskości i wiecznej ochoty do uprzyjemniania sobie czasu i życia. Zazwyczaj poświęcają tyle samo energii na zabawę, ile na prace. Słynne słowo maniana oznaczające odkładanie wszystkiego do jutra wcale nie jest prawdą, ale Hiszpanie tu nie bardzo liczą się z czasem i raczej podporządkują obowiązki kontaktom towarzyskim, niż odwrotnie. Dla Hiszpanów najważniejsza jest rodzina. Są też głęboko związani ze swoim pueblo - miasteczkiem lub wioską rodzinną. Językiem urzędowym jest kastylijski, zwany potocznie hiszpańskim, ale około 20% mówi językiem katalońskim, 6% galicyjskim, a 1,5% baskijskim. Religia panującą w Hiszpanii jest katolicyzm (95%).